sanırım birde jımnastık derslerine gondereceğim bakalım hoşuna gıderse devam eder..
uzun süredir kafamı kurcalayan beni mutsuz huzursuz eden bır konu var ve ben hala kılımı bile kıpırdatmıyorum..
sürekli zamanı sucluyorum vakıtsızlıkten sıkayetcıyım ama kızımdan önemli ne olabılır kı deyıp arada sılkelenıyorum sonra, sonra bir bakmısım ki yıne aynı cıkmazdayım..
gecen Ayse yı beklerken bır bayanın sohbetine kulak misafiri oldum...
çocuğundan dert yanıyordu...herhangi bir seyı cok cok istediğini aldırana kadar annesının basının etını yedıgını aldırdıktan sonra ıse arabanın bagajında unuttugunu 3 gun 4 gun uzerınden gecmesıne rağmen ve cok ıstemesıne ragmen!! aldırdıgı zımbırtıyı hatırlamadıgını anlattı...
bırden bızım arabanın bagajı gözümün önüne gelmedı değil:) ve buna benzer bır dizi olay...
nedir bu cocuklarımızda ki anlık hevesler...aynı dejavuyu bende kımbılır kac kere yasadım..
benım kızım cok zor mutlu olan bır kız.mutlu anları yokmu var elbet ama o kadar kısa ki doya doya yasayamıyoruz.
dondurma ıster kı cok sever alırız yer o an mutlu ama sonra yıne mutsuz...
parka gıtmek ıster gıder donuste aglayarak döner...
aklıma ılk gelenler bunlar ama bunun gıbı saymakla bıtmeyecek vukuat dosyası var elimde..
blogları geziyorum bir sürü mutlu cocuk mutlu anne görüyorum
işte o zaman kendime donuyorum ben bız nerede yanlış yapıyoruz dıyorum...
istiyorum ki kızım hep şen şakrak olsun küçücük şeylerden bile sevinecek bir şeyler bulsun...
cıvıldasın cossun ıstıyorum ona bırseyler sunuldugunda ...ama yok olmuyor saniyelerle sınırlı şükür hali..
acaba nedir bu işin sırrı..var mı bilen??
arpasını suyunu az mı verıyorum yoksa cok mu?
daha cok sevsem hep öpsem kucaklasam işe yarar mı ki...
her istediğini emir mi telakki etmeli...
yoksa daha bir otoriter mi olmalı...
kendime döndüğümde öz eleştirim var elbet ..biraz fazla kaptırmışım galıba anneliğe kendimi.yani hep dur diyen ye diyen vakitleri kovalayan kısaca dır dır da dır dır bır anneyim galıba..
daha bir cocuk olsam diyorum kuralları bos versem onunla birlikte kikirdesem sacma seylere işe yarar mı ki...
off iç sesimi hezeyanlarımı yazmaya parmaklarım yetişmiyor artık..
hadi bir el atın da yüzü gülsün bu kızın ....
huysuz bir kızım olsun istiyorum. nazıyla kaprisiyle boğsun bizi. hata mı ediyorum dersiniz? annelik konusunda yorum yapabilecek pozisyonda değilim ama ayşeye bayılıyorum her yorumda belirtmeden geçemiyorum :)
YanıtlaSilAhh Gulcan'cim onun 9 yas versiyonundan bizde de var, Mirzahan da oyle ,istedigi seyleri hep yapiyoruz hep bir bahane buluyor mutlu olamiyor ,tadini cikaramiyor,ben artik huyu oyle diyorum nasil duzeltebilirim ki ve hep bir sonrasini dusunur mesela, anin tadini cikaramiyor cogu zaman , ne diyelim saglikli olsunlarda , duzelir diye umarim, ayrica her blog annesi ve cocugunun mutlaka mutsuz anlarida vardir :))
YanıtlaSilAsil sana ne anlaticam, ben dun gece seni ve oglunu gordum ruyamda, ilk defa bir blog arkadasimi goruyorum :) sabah anlatacaktim sana ama malum yogun gunlerdeyim ssenin yorumu gorunce aklima geldi hemen yazayim dedim, ben senin oglunu Amerika'ya goturuyorum ucakta ama indikten sonra bulamiyorum kucagimda yok ama nasil uzuluyorum bir bilsen inan onu yasayarak uyandim ruyadan, ben annesine ne soylerim diye, hayirlara gelsin, her sey yolundadir insallah :)
Ayse cok güzel bir kiz annesi yaa, ay resimde nasilda öyle bükük boynu.
YanıtlaSilAynen benim gibi kendini sorgulamissin. Bende bazen acaba böyle mi yapsaydim, yahut bu durumda ne iyi olabilirdi gibi cok sorgularim kendimi. Ben disiplini kaybetmeyi sevmem, yani hayirsa hayirdir. Ama öyle yeri gelirki onunla evcilik oynar, tepe takla yuvarlanir, onun sakaciktan cocugu olur, tüm kafama onlarca tokayi takmasina izin verir, birlikte jimnastik yapar...vs. gibi uzar bu liste, yani anne-kiz degilde arkadas gibi vakitlerde gecirmek ise yarar bence ;) Bizimkinde de cok korku var, böcekten-sinekten, her canli kipirdayandan korktugundan kuyrugumdan ayrilmaz evde :S
Acaba icinde neler yasiyor diye merak ediyorum resme bakinca...Biz bazen sohbet ediyoruz kizimla ve bana ne var ne yok düsüncelerini söyler, benimde onunda hosuna gider bu sohbet. Belki böyle oyunvari bir sohbet etseniz, yani azcikta olsa kendinden birseyler söylemesi adina.
Ugur böcegin insallah cir cir bir kiz oluverir cikar nese sacar etrafina :) Belki gecici dönemlerdir ;)
Yazını okuyunca kendimden kesitler buldum açıkçası.Kendimizi sorguladıkça kıvama geldimizi düşünenlerdenim...
YanıtlaSilÖzgüveni yerinde olsun mutlu çocuk olsun istiyorum..Çok şükür şimdilik sıkıntı yok ama bazen isteklerini karşılama noktasında kaptırıyorum kendimi.
Bu durumlarda da en ağır eleştirmenim babası..O zaman durdurmaya çalışıyorum kendimi..
Çocuk ister kimi zaman gerçekten,kimi zamanda öylesine laf olsun diye konuşur ya kimileri:)) öyle düşünüyorum ben..
Her söylediklerini emir telakki etmememek doğru bir yol gibi geliyor bana:))
Pedegog Adem Güneş'i biliyosundur çıkmaza düştüğüm zaman ya arşivden programlarını dinliyorum yada soru soruyorum..Çok güzel çözümler sunuyor..
''Hazzı ertelemek gerekiyor bazı durumlarda zor elde edince daha kıymet kazanır''
''Oyuncağı,dondurması,mahrum etmek değil de zamana yaymak,Büyüyünce daha büyük sıkıntı yaşamamaları ve mutlu bireyler olabilmeleri için..'' gibi cümleleri sık sık yankılanır kulağımda...
Ayrıca hiç anlattığın gibi bir anne olduğunu düşünmüyorum..Uzaktanda olsa çok sabırlı gördüm seni:)
ah güzelim öyle cok cocuk ayni durumdaki inanamazsin.hatta bir pedegog bie köse yazisinda herseyi olan mutsuz cocuklar demisti.kendi adima söyle söyliyeyim duygularini cok büyük harflerle yasayan bir kizim var.mincik seylere kocaman manevi anlamlar yükleyip mutlu kalabiliyor.olus meselesi,yaradilis vs.bence ilkönce.cok kücüklügünden beri bir seye sahip olmak icin paralandigini hatirlamiyorum.benim yaptigim sey belki ilk önce para kavramini ögretmek oldu.bir seyi istedigini bildigim halde almadim.aylarca onu istedi.bazen hic almadim bazen aldim.sahip olmaninda olmamaninde bedelini bilsin istedim.ancak yinede kesinlikle yaradilis diyorum.gecenlerde birseyi almayi cok istiyorum kizima oda bana paramizi idare etmeliyiz bence simdilik cok lüzumsuz diyrdu.ben o seye bakarken yaaaaa!diyordum oda elimden tutup beni kenara cekiyordu ki ben alisverisi delisi biri hic olmadim denk geldi herhalde:) birde hic maymun istahli degildir.cabuk sIkIlmaz birseyden.bunun avantaji coktur eminim.birkac yildir hic oyuncak almadim mesela.konustum yeterince oldugunu almamamiz gerektigini söyledim özeniyor elbette ancak biliyor.dogum gününü iste bu özel kiliyor.:)bu güne kadar almadimmi.envai cesit her türlüsündem aldim.ama hepsi icin beklemek zorunda kaldi.ben senin harika bir anne oldugunu düsünüyorum aysede bence bir dönemden geciyor ve belki sizin sevginizi bu isteklerle ölcmeye calisiyor.heleki kardesten sonra bu cok normal.sürec olduguna gelip gececegine naniyorum.bol bol konus icindekileri anlat ayse cok zeki bir kiz eminim anlayacaktir.cok öpüyorum sizi.
YanıtlaSilannelik bu işte sürekli sorgulama..doğru mu yapıyorum yoksa yanlış mı.. ayşe çok akıllı bir kız.. mizacı oldukça ağır başlı.. bence takılma..ağır abla olucak o..
YanıtlaSilBence Gülcan'ım sadece sen değil topluca üzülmeliyiz bu duruma. Benim de tespitim şu: zamane çocukları eskisi gibi -anın tadını çıakrma-, -andan mutlu olmayı- bilmiyorlar. Eskiden ne derdik çocuk gibi mutlu.. şimdi öyle değil.. Selim dondrma yiyor çok mutlu ama daha yerken biteceğini düşünüp dertleniyor. Ya da bir sonraki dondurmanın hesaplarını yapıyor en fazla mutlu olabilmek için.
YanıtlaSilSebep ne bilmiyorum. Ve korkuyorum kği tatminsizlikten böyle biraz. Biraz da zamana ayak uydurduklarından. Herşey çok hızlı gelişiyor, herşey çok hızlı tükeniyor, tüketiyoruz .. ister istemez onlar da öyle oluyorlar
Nasıl düzeltmeliyizi pek bilmiyorum ama bize bağlı sanki..
Ama ben Ayşeyi o kadar cok seviyorum ki. İnsan başka birinin çocuğunu böyle sever mi..Belki kendime yakın buluyorumdur Ayşe'deki o melankoliyi..İnşaAllah annesi gibi hep gülümseyen,tatlı bir kız olur Ayşe de.. Allah size bağışlasın. Sevgiler
YanıtlaSilHmm. Bir de sevgi hanımın dediği gibi.. Ayşe gerçekten büyümüşte küçülmüş bir kız,çok olgun annesi o.. Belki derin anlamlar yüklüyordur herşeye,dedim ya onda bir melankoli var.. kıyamam ona..
YanıtlaSilBen de Ayşe gibiyim,eşim de benden bu konuda şikayetçi.. Ayşe'nin yaşıma uygun versiyonuyum yani:))
Özllikle kardeşi olduktan sonra benim Berkanımda (küçük olanı) aynı havalarda...
YanıtlaSilSürekli olumsz,tatmin olmayan bir çocuk oldu çıktı...
Taht elden gitti havalarına girdi canım o kadar sıkkınki ama sorun çocuklarda değil bence bizde biz kendimizi düzeltmeden olmayacak bu eminim...
Rabbim sabır ve kolaylık versin bizlere..
özlemişim sizi ve fotolarınızı.
YanıtlaSilAslında herşey %100 değildir başkaları için, tartışmalar, ağlamalar anneyi zıvanadan çıkarmalar vardır ama blog dünyazmızı mutlu tutmayı seviyoruz belkide bu yüzden sen başklarınından farklı ne yapıyorum diye sorgulama kendini.
Aslına emek verilen herşeyin ne kadar değerli olduğunu şu anda tam anlatamasak bile büyüdükçe anlaycaklardır, sevgiler.
Durup durup düşündüğüm birşey var benimde bizim kız için :( tatminsiz olacak diye korkuyorum
YanıtlaSilher istediğini almıyorum. Para biriktirip almasını sağlıyorum. Hoş az para olsa bile zamanı gelince paran birikmiş diyorum ben ona :) ama herşeyi alamayacağını bilsin istiyorum. O mutluluk anları bizdede fazla değil. Bir hafta gayet iyi bir hafta gayet somurtan herşere bir kulp takmış oluyor :( Çocuk diyorum artık, düşün düşün kafayı yiycem yoksa. Birde karakteri öyledir belki canım çok kafana takma. Senin anneliğinle ilgili bir problem olduğunu sanmam kesinlikle :)
bencede cagin problemi bu.oglusum henüz birbucuk yasinda o yüzden bende ayni sorunlari yasiyorum diyemem ama kardesimden biliyorum ayni durumuu ben.on yasinda bi prensesim var.oda hep mutsuz.kisa bir mutluluk sonra can sikintisi nöbetleri.
YanıtlaSilneden diye sorunca kendi kendime.nimet azginligi diyorum.hersey var.hersey ellerinin altinda.her istedikleri oluyoda ondan.biz kücükken sindy bebegimiz yoktu mesela tahtadan bebek yapar kafasina beyaz kumasin icine bozuk para koyar sonra kalemle cizer bebek yaardik.kendimiz ürettigimiz icinmiydi,üretirkenki zamanin nesil gecmesini anlayamadigimizdan miydi.mutluyduk iste..cocuklar gibi mutlu..
simdi gidiyosun bi markete aliyosun oyuncagi.oynamiyosun bile
beim kuzucuk nasil olacak bakalim.bunlar iyi günlerim daha sanirim:))
Canım benim ne tatlı bir kız maşallah. Resimlerinden nazar deymez mi..
YanıtlaSilBu konuda ben sizin kadar tecrübeli bir anne değilim. Oğlum henüz 2,5 yaşında. Fakat sıkıntı yaşadığım konularda Adem Güneş'i dinliyor ya da okuyorum.
Allah kolaylık versin.
ilk defa bi bloga yorum bırakıyorum.İlk defa bi annenin duygularını bu kadar samimi anlatmasına sahit oluyorum.Okurken cok duygulandım ve cocuklar gülmeyecekte kim gülecek bu dünyada diye düsündüm...Çok sükür 3 yasında çok güleryüzlü bir kızım var ama sizinde bahsettiginiz konudan bende sikayetciyim.Sokakta nerde kimde bisiklet görse öyle bir AAAAYYY!! :) derdi ki heralde alırsak üstünden inmeyecek diye düsünürdüm.Simdi dönüp bakmıyor bile :)Ama güleryüzlü ya nese ile hoplayıp zıplıyor ya o bana yeter...Annecigim lütfen bana güler misin dedgimde aglarken bile gülebilmesi bakmaya doyulmaz.Size bana ve bu yorumu okuyan tüm annelere buzdolabıma astıgım ne zaman offf! bunaldım desem gözümün kaydıgı su siiri hayat felsefesi yapmayı Rabbim nasip etsin.Çocuklarımız hep gülsün...
YanıtlaSilSürekli meşguldum o kadar sene
Seninle doyasıya oynayamadım..
Sen beni çagırdın gel oyna diye,
Ben bir türlü zaman ayıramadım
Giydirdim doyurdum seni kolladım
Sadece bunları yeterli sandım
Bana oyuncagını getirdiginde
Ben seni cogu kez basımdan savdım
Hayat ne kadar kısa yıllar ne cabuk
Ne zaman büyüdü bu kücük cocuk
Ona dokunmak icin uzandıgımda
Ellerim bos kalır yüregim buruk
Artık hiç isim yok yapayalnızım
Günlerim cok uzun üstelik bombos
Keske isteklerini bir bir yapsaydım
Küçük arzuların simdi çok şirin çok hoş...
ALİCE CHASE
ilk defa bi bloga yorum bırakıyorum.İlk defa bi annenin duygularını bu kadar samimi anlatmasına sahit oluyorum.Okurken cok duygulandım ve cocuklar gülmeyecekte kim gülecek bu dünyada diye düsündüm...Çok sükür 3 yasında çok güleryüzlü bir kızım var ama sizinde bahsettiginiz konudan bende sikayetciyim.Sokakta nerde kimde bisiklet görse öyle bir AAAAYYY!! :) derdi ki heralde alırsak üstünden inmeyecek diye düsünürdüm.Simdi dönüp bakmıyor bile :)Ama güleryüzlü ya nese ile hoplayıp zıplıyor ya o bana yeter...Annecigim lütfen bana güler misin dedgimde aglarken bile gülebilmesi bakmaya doyulmaz.Size bana ve bu yorumu okuyan tüm annelere buzdolabıma astıgım ne zaman offf! bunaldım desem gözümün kaydıgı su siiri hayat felsefesi yapmayı Rabbim nasip etsin.Çocuklarımız hep gülsün...
YanıtlaSilSürekli meşguldum o kadar sene
Seninle doyasıya oynayamadım..
Sen beni çagırdın gel oyna diye,
Ben bir türlü zaman ayıramadım
Giydirdim doyurdum seni kolladım
Sadece bunları yeterli sandım
Bana oyuncagını getirdiginde
Ben seni cogu kez basımdan savdım
Hayat ne kadar kısa yıllar ne cabuk
Ne zaman büyüdü bu kücük cocuk
Ona dokunmak icin uzandıgımda
Ellerim bos kalır yüregim buruk
Artık hiç isim yok yapayalnızım
Günlerim cok uzun üstelik bombos
Keske isteklerini bir bir yapsaydım
Küçük arzuların simdi çok şirin çok hoş...
ALİCE CHASE
aynı dert bizdede mevcut hep bir alma isteği mayıs ayında yurt dışına çıkacak hanım ilk defa aklı fikri ne oyuncak alacağında inanın gezi boyunca tüm kapılarda burdamı alıcaz hadi geri dönelim artık(oyuncak için) sonunda kapıkuleden giriş yaparken aldık eve gelesiye çıldırdı açtı oynadı ve işi bitti şimdi masanın üstünde duruyor pulları her yerde atıcam diyorum verdiğim paraya yanıyorum saydığım para kadar oynasa amenna şimdide tuturdu ayrı bilgisayar bayram paralarıyla alacakmış ama asla diyorum bakalım babamız ne diyecek (bence kızını üzmeyecek ama sonra isteklerini nasıl karşılayacak bakalım)
YanıtlaSilsibel
arkadaşım yorumların nerdeyse hepsini okudum, ne sadece benim kızım, nede sadece senin kızın malesef şu nesilde yetişen tüm çoçukların sorunu bu.
YanıtlaSilben kendimce çoçukları doyumsuz görüyorum, hiç bir şeyin özlemini duyamıyorlar, çünkü zaten her şeyleri var, beyzanın doğum günü yaklaştığında kızım istediğin bir şey varmı diye soruyoruz, uzun uzun düşünüyor, bulamıyor en sonunda saçma sapan bir şey istiyor elhamdülillah herşeyi var. işte bu yüzden çoçuklar özlem çekipte bir şeye kavuşamıyorlar, bu sadece bir dondurma bile olsa, ben bloglarda yazan o mutlu aileleri açıkcası çok samimi bulmuyorum, aralarında hiç yok değil tabi, ama en samimi olanı kuşkusuz mümine bacımdır.
(deli annem) ahh be arkadaşım varsa bu işin bir çözümü bizede anlat ne olur
Oyy nasil masum cikmis nasil boynunu bukmus fistigim..Bu genel bir sorun bence diger arkadaslarinda yazdigi gibi..Cocuklar her seye sahipler ,dayanamayip aliyoruz.Bu onlarda doyumsuzluk yapiyor sanirim.Ben kac aydir almiyorum oyuncak felan alicagi zmanda evde yeterince oyuncagimiz var diyorum.. mesela ilk baslarda agladi uzuldu ama simdi kendisi diyor "bizim evde var dimi anne almayalim "diye.Cok mutsuz bir cocuk degil Tuana elhamdulillah ozellikle opuldugu sevildigi zamanlar cok hosuna gidiyor ck mutlu oluyor.Ama bikkinlik konusu bizde de ayni Gulcancim alinan herseyde cok cabuk sikiliyor atiliyor bir koseye yukarda ki almama kararini da bunun uzerine aldim.
YanıtlaSilhem bu arada da betul dedgigi geregi yapi geregi oyle de olabilir Gulcancim.Rabbim yardimcimiz olsun ,hayirli bir emanetci olabilmemiz duasiyla.
Sevgiler.
Oyy nasil masum cikmis nasil boynunu bukmus fistigim..Bu genel bir sorun bence diger arkadaslarinda yazdigi gibi..Cocuklar her seye sahipler ,dayanamayip aliyoruz.Bu onlarda doyumsuzluk yapiyor sanirim.Ben kac aydir almiyorum oyuncak felan alicagi zmanda evde yeterince oyuncagimiz var diyorum.. mesela ilk baslarda agladi uzuldu ama simdi kendisi diyor "bizim evde var dimi anne almayalim "diye.Cok mutsuz bir cocuk degil Tuana elhamdulillah ozellikle opuldugu sevildigi zamanlar cok hosuna gidiyor ck mutlu oluyor.Ama bikkinlik konusu bizde de ayni Gulcancim alinan herseyde cok cabuk sikiliyor atiliyor bir koseye yukarda ki almama kararini da bunun uzerine aldim.
YanıtlaSilhem bu arada da betul dedgigi geregi yapi geregi oyle de olabilir Gulcancim.Rabbim yardimcimiz olsun ,hayirli bir emanetci olabilmemiz duasiyla.
Sevgiler.
çocuk eğitimi ile ilgili olarak http://www.ademgunes.com/ sitesine bakmanızı, burç fm'deki arşiv programları dinlemenizi öneririm. size ve tüm annelere! Pek çok sorunun cevabını bulacaksınız diye düşünüyorum
YanıtlaSilBence kişilik Gülcan. Ablamın 3 çocugu var. hepsi farklı birbirinden. Halbukı ımkanları aynı. aynı evde yetıstıler.. bırı aynen anlattıgın gıbı. kısa sürer mutlulugu.. hatta onun bu hallerınden dolayı ablam dıger cocugumun mutlulugunu yasayamıyorum der :S dolayısı ıle malesef az büyüyüp belkı konusabılecegın anlayabılecegı doneme dek belkıde akışına bırakmak gerekecek.. kı sen bunu hıssettırdıkce (ıstemeyerek te olsa) cocukta bu hal artıyor. Gülsün yüzü hep ıns. ıyılerle karsılastırsın Allah
YanıtlaSil:))) ben sana sahurda yazmistim aslinda daha devam edecektim ancak cok az vaktim kaldigi icin orada kesip olayi bagladim.biz doyumsuzluk olayini farkli sekillerde yasiyoruz mesela.ilgiye doyumsuz bir cocugum var.öyle bir yere dayaniyorki sonu hic ilgilenmiyorum onunla.gülcan 6saat odasinda onunla istedigi oyunlari oynadim bir gün bakalim siniri nedir ben nerede hata yapiyorum diye.günün sonunda ayrilmak zorunda oldugumu isterse bana katilabilecegini söyledigimde dünyanin en kötü annesi oldum.onunla zaten HIC ILGILENMEDIGIMden sikayet etti.normalde cocuguyla vakit gecirmeyi yeni oyunlar oynamayi,sohbet etmeyi seven bir anneyim ancak sonunda tatminsizlik duygusu istahimi kacirmaya baslamistiki isin cözümünü su sekilde bulduk evet istisnai durumlarda ise yaramiyor ama.birlikte gecirdigimiz vaktin sonunda onunla cok eglendigimi misal yemek yapmayi istemedigimi filan söylüyorum.keske hic bunlari yapmak zorunda olmasam diyorum bazen hayir seninleyim kalkmiyorum filan diyorum.sonra bakiyorum o beni kalkmam icin ikna etmeye calisiyor filan.ancak istisna olmuyormu son birkac gündür sinir harbi yasiyorum.gecici bir durum oldugunu düsünüyorum muhtemelen bir hastalik arifesindeyiz huyu suyu degisti:) demem o ki ayse harika cok zeki bir cocuk ve yine söylüyorum ayse bir sekilde sizin sevginizi siniyor.cünkü artik sevginizi paylasacagi bir ortakcisi var.onu nekadar cok severse sevsin yada sizin onu nekadar cok sevdiginizi bilirse bilsin somut kanitlar arayisina giriyor olabilir.söyle yapsan mesela oyuncaklarinin yarisini bir posetle onun bulamiyacagi bir yere kaldir her ay degistirerek önüne koy eminim özlemek onlari iyi gelecek.
YanıtlaSilSarozdayiz.duru ve 2 arkadasina yemek hazirliyorum.duru ve 1 arkadasi istanbul da ,bir tanesi sitede gorevli olan calisanin kizi.bizimkiler yemek gwlmeden once,ben onu yemem,ben bunu yemem diyorlar.o kiz da sustrup onlari' bir dakika,tabaniginiza ne konursa onu yiyeceksiniz.bence biraz biz de hata gulcancim.bur ara her istedigini aliyordum,ona gore yemek yapiyordum.artik her istedigi almiyorum,bayram gelince,dogumgunu gelince diyirum.gerci anneanne ve dedeye soz geciremiyoruz ama.o bir yas donemi..sadece sevmek ve bunu devamli gostermek ve soylemek tek yaptigim.sana anca bunu diyebilirim,takma kafani ;))))
YanıtlaSilcanım bloguma gelırmısın senı blog enlerıne sectım.
YanıtlaSil"Welcome to clup" Gulcancim:)... Bizde oglan hep mutlu cok nadiren mutsu, kizsa hatirliyorum onun yaslarindayken hemen mutsuz oluverirdi, acaba ilkler mi mutsuzluga daha yatkin yada biz onlara karsi ultra hassasmiydikda boyle oldu bilemiyorum...Fitrat diyip cikiyorum icin isinden, kucuge karsida cok ozenliyiz ama ablamiz kardesi yasindayken oyun arkadaslarininda sadece biz oldugunu dusunursek cocugun beklentilerini hep yuksek tutmusuz diyorum:)bende isin icinden cikanlardan degilim birazdan diger yorumlara bakicam bu durum halletmis olanlar var mi diye:)
YanıtlaSilbiraz kişilikleri biraz da bizleriz bence çocuklarımızın böyle olmasının sebebi.
YanıtlaSilçocuk, bizden farklı bir dünyaya sahip, yapmamız gereken onun dünyasını kendimizinkine benzetmek değil, onu olduğu gibi kabullenmek ve bunu ona hisettirmek.. böyle oldugunda -onun hala bir çocuk oldugunu bilip beklentiye girmediğimizde- hem onların hem de bizim mutlu oldugumuzu testedipim onayladım ben. size de tavsiye ederim.
bir tavsiye daha: adem güneş'in ''çocukluk sırrı'' isimli kitabını mutlaka okuyun. sizi rahatlatacağına eminim.
belki okuduktan sonra beni hatırlayıp bir teşekkür etme lüzumu bile hissedersiniz:)
p.s.biz mutlu-güleryüzlü olmalıyız ki, çocuklrımızda öyle olsun. şimdi rica etsem benim için bir kez gülümseyip ayşe'ye sıkıca sarılır mısınız?
sevgi ile kalın...
Biz anneler tabiki çocuğumuz hep en iyisi olsun bütün güzel meziyetler onda toplansın istiyoruz ama sorun her zaman çocuklarımızda değil galiba bizim çizgimizde bir çocuk olmadığında sorun var gibi görüyoruz.Her çocuğun yaradılışı farklı bizler gibi,şekillendirmek için öğretmek için tabiki okuyoruz farklı yöntemler deneyip çabalıyoruz ama bazende kendimizi çok mu yıpratıyoruz acaba o senin kızın en önemlisi bu zaten kendi istekleri,duyguları zamanla kendi huyu tarzı oluşacak,biraz rahatlamalıyız galiba.
YanıtlaSilBirde kendi kızımla yaşadığım birşey varkı bazen o istemeden hatta görmeden ben alıyorum birşeyleri yada gösterip fikrini soruyorum nasıl beğendinmi diyorum,bazen ona aldığımız şeyleri kendim için aldığımı düşünüyorum.
Çocuğa göre değişiyor mutluluk olayı.Asla kendini suçlama.
YanıtlaSilRahat ol.Sen rahat olursan kızında o kadar rahat olucak.Onunla kanki olmayı dene.Annelik kimliğini bir kenarıya bırakmayı dene.Sevgiler...
blogunun sürekli sıkı takipçisiyim ama pek yorum yapmıyorum,maşallah süphanallah imrenilecek bi ailesniz,takip ettiğim kadarıyla cokk ilgili bi annesin bence ayşe sina da dediğin kadarr mutsuz deildir,çocuklarda sık rastlanan ruh hali bu olsa gerek ,eminim büyüyünce seni şaşırtıcak..oğluna gelince cokk tatlı kocaman maşallah rabbim nazarlardan korusun,mutluluğunuz daim olsun..sevgi ile :))
YanıtlaSilBeyzayi anlatmissin sanki, ben de ne yapacagimi bilemez hallerdeyim, bazen de cocuga patliyorum cunku sabir birakmiyor, bir cozum bulursan bana da soyle emi.. :)
YanıtlaSilayni dertle ben de muzdaripim Gulcan'cim...bol dua ile yola gelirler ins.temmeni ve umidimiz bu yonde.ama cevremde boyle cocuklarin sayisini haylice fazla buluyorum o zaman diyorumki sadece anneligimzden kaynaklanan bir sorun degil bu,yeryuzunde,toplumda,gorunur gorunmez manyetik alanlarla cocuklarimiz kirleniyor...hele bi de mizaclarinda varsa mizmizlik tadina doyumsuz manzaralar cikiyor...
YanıtlaSilruyamda gordum sizi,ilgincti:)
sevgiler
ayşeye dair yazdığın yazıyı şimdi okudum,sanki ben kendi kızımı ve kendimi anlatıyomuşum gibi hissettim bende aynı konudan muzdaribim ne yapsam ne etsem diye kara kara düşünürken bu yazını gördüm çok içten ve samimi geldi gerçekten bende başka blogları okurken hep aynı şeyleri düşünüyorum acaba hep bendemi hata niçin herkesin çocuğu bu kadar neşeli pozitif bende aniden sinirlenebilen biriyim sen bi çare bi çözüm bulursan nolur banada yardım et gerçekten çok büyük bi vicdan azabı çekiyorum etrafımda bi kaç aile var aynı senin anlattığın gibi çocukla beraber herşeye gülen hiç bi kuralı olmayan kakara kikiri ama çocuklarıda oyle bende oyle olamıyorum içinde bulunduğum halide kabullenemiyorummmm allah yardımcımız olsun rabbim kimseyi evladıyla imtihan etmesinn slm ve dua ile AYTEN
YanıtlaSilbu herşeyden önce yaradılış bence.
YanıtlaSilkendini sakın suçlama hani anne çocuğunun mutsuzluğunu isterki. sen eminim elinden geleni yapıyorsundur. benim kızım mutlu bir çocuk olmasına rağmen, parka giderken daha, dönüşü düşünüp huysuzluk edebiliyor yada arkadaşı bize geldiğinde "ama hemen gitmesin" diye pazarlık yapıyor. ben genelde katı bir tavır sergiliyorum. gitmek zorunda olduğunu, bişilerin bitmek zorunda olduğunu anlatıyorum, o ağlarken zor olabliyor bazen ama zaten annelik de en büyük sabrı gerektirmiyor mU? hayata dair sözler söylüyorum, çocuk anlamaz deme inan öyle güzel anlıyorlarki.bişilere ulaşmak için para biriktirmek gerektiği,sabretmek gerektiği, herzaman istediğimizi alamayacağımızı,düştüğünde bile bunu önemsememesi gerektiğini çünkü zaten 1 saat sonra unutacağını falan filan... güçlü olmasını sağlarsan, özgüveni gelişir ve mutlu olur. parka götür ve onu izlediğini asla çaktırmak ona. başka çocuklarla didişirken asla müdahale etme, kendi halletsin sorununu, ağlarsa da önemseme. inan faydasını görürsün.
birde ben kızımın oyuncaklarını saklardım 3-5 ay. sonra biryerde bulmuş gibi "aaa bak ne buldum" derdim, yeni almışız gibi öyle mutlu olurdu ki, özlerdi çünkü oyuncaklarını. yeni oyuncak almaktan çok daha etkili.
benim yazdıklarım naçizane , nolur ukalalık gibi algılama. çünkü Allah'a çok şükür,kızım beni zorlayan bir çocuk değil yaşının getirdiği zorlukları saymazsak.
sen harika bir annesin, kendini rahat bırak, sarıl kızına oyna zıpla, eğlen onunla...
ikinizede iyi gelir.
sevgiler.
Kızım henüz 2 yaşında, uzaktan gazel okumak istemem ama bir şeyler alarak mutlu etmek yerine bir şeyler vererek mutlu etmeye çalışsanız Ayşe Sina'yı?
YanıtlaSilMesela oynamadığı oyuncaklarını bir torbaya doldurup çocuk esirgeme yuvalarından birine beraber gidip, oradaki çocuklara kendi elleri ile verdirebilirsiniz. Vermek, almaktan daha mutluluk verici bir eylemdir.