eyvallah!

çok hızlı geçiyor hayat akıp kayıp gidiyor zaman...
yaşıyoruz çok şükür hem de çok hızlı !
biraz yavaşlasa hemen bir hüzün bir sıkıntı ilişiveriyor yanıma..
evde kalmak bana göre değil diyorum işte o zaman.. tamda böyle bir anımda karar verip yazıldım kursa sanırım..
bugün sınav vardı ilk deneme sınavı..
boğuldum tek kelime ile..
paragrafları oku oku bitmedi matematik sorularını toptan atladım..eğitim bilimlerini hiç sormayın..
gözümde büyüdü tüm sorular,
2 çocuk,ev,eş, sorumluluklar yapabilirmiyim ki ..
oğlana kim bakacak,yemeğimi kim pişirecek,ben nasıl ders çalışacağım,her yere nasıl yetişeceğim...
alır mı bu saatten sonra çalışır mı tekrar bu kafa !
offf işte böyle bunala bunala karaladım o minik daireleri ..
her karaladığım dairecik kalbimde beynimde bir kara delik açtı.
kocaman kapkara bir soru yumağı oldu...

sınavdan çıktım oğlanı aldım şöyle bir tazelendim
 "O" dilerse olmayacak şey yoktur" düsturunu aldım
 olmasa da vardır bir hayır
 "O" bize yeter ..
dediler
bende "eyvallah" makamına vardım inşallah...