geldi geçti bitti günler yine..

Hatırlar mısınız arkalarından çokça ağlamıştık,gitmeleri ile Ayşe dost sohbetlerine gelmez olmuş,bizim sohbetlerinde hep bir yanı eksik kalmıştı...
insanın işi ekmeği neredeyse orada olmak zorunda elbet,ama hem gidene hem kalana zor bir gurbetlik bu..
bu yaz uzun aradan sonra geldiler 2 aylık kısa bir ziyarete çok şükür..Özlemiştik yıl içinde konuştuk hep ara ara..
ama yan yana sohbet başkadır kendisiyle:)
Başkadır O..
pratiktir,akıllıdır,esprilidir,incedir,beceriklidir,
her konuda ne güzel fikirler verir:)
"şunu şöyle yaparsan böyle olur,şöyle demelisin böyle yapmalısınız:)) der anlatır da anlatır..

boğaz turu yaptık,türkçe olimpiyatlarını izledik,evlerimizde güzel sofralar kurduk,eminönüne gittik,alışveriş yaptık,
yedik içtik,güldük eğlendik,ve geldi ramazan..Hep birlikte çoluğumuzla çocuğumuzla gittik Sultanahmet e..

Hakan,Ayşe ile yaşıt ay olarak küçük birlikte büyüdü onlar,tabii İstanbul a dair çok şey hatırlamıyor güzel anıları olsun unutmasın istiyor annesi pek tabii,Zeynep daha bilinçli artık çok iyi ingilizce konuşuyor her ikisi de nasılda öğrenmişler bir yılda! anne babasının aksanına gülecek,yanlışlarını düzeltecek  kadar hemde:)
feribota,tramvaya bindiler,kitap fuarında kitaplar seçtiler kendilerine,serin Beyazıt Camii de başladılar bile okumaya:)Sultanahmet e yürüyerek indik,meşhur köftede ile iftarımızı yaptık,asırlık tatlar ve sanatlar ne iyi geldi tamda aradığımız şeydi..
macun yediler rengarek,dişlerini yapıştı pek sevemediler ama:)
velhasıl..
Çocuklar mutlu oldu biz daha mutlu..aslında hiç bitmesin istedik içten içe  bu buluşmalar görüşmeler,eskisi gibi olsa dedik hep ama o da olacak inşallah bu gurbet türküsü elbet bir gün biter değil mi??
en son iftarımızı da bir sonrakinde paylaşayım..
bugün yola çıktılar dönüyorlar artık..
kısa sürmesi dileğiyle..