efendim ben anaokulu öğretmeniyim (öğretmeniydim bu döneme kadar kariyer atladık bakalım bu yıl) ve tabii bir sürü anne tanıdım .Çok genç yaşta başladım -ee tabii hala gencim oarası ayrı bir konudaaa...
Evlenmeden önce çok daha zevkliydi çünkü başka hiçbir derdim yoktu okula gidiyordum ,evime geliyordum, anneciğim yemekleri yapıyordu, evim otelimdi yaniii keyif bende ayy ne güzeldi o günler....
Sonraaa evlendim tabii evdi işti akrabaydı gelinlikti vs ama hala velilerimi anlayamamıştım.Ve 2006 yılında artık bende bir veli adayı olmuştum.1 yıl ara verdim sonra yine çalışmaya başladık.Başladık diyorum çünkü kızımda benimle birlikte okul hayatına başladı daha 9 aylıktı onu kreşe emanet ediyordum ama o zamanda bu kadar çok zorlanmamıştım
Eeeeee ne oldu peki şimdi nedir yaniii neden kızımı her okula bırakışımda gözlerim doluyor,boğazım düğümleniyor.Oysa artık büyümüştü -okula gitmesi gerekiyordu -evde sıkılırdı -sosyal olması daha aktif olması için bu gerekiyordu -ve daha bir sürü pedogojik laf poooffffff
İşte insanlar boşuna anne olunca anladım diye kitap yazmıyormuş,boşuna günde 10 kere öğretmeni arayıp nasıl-ne yapıyor diye sormuyormuş,muş muş muş....
Ama herşeye rağmen kararlı olmak lazım değil mi?
Bakalım ben ne kadar kararlı olabileceğim.....
Merhaba sevgili meslektasim :) Yazinizi okuyunca yorum yazmadan gecemedim. Bende evlenmeden once evi otel gibi kullananlardandim ama evlendikten sonra dumura ugradim :) Simdi 9 aylik bir oglum var bakalim ben onu nasil okula birakacagim??? Simdi uyurken bile defalarca kontrol ediyorum onu... Sanirim velilere cok gulduk basimiza geldi :P :)
YanıtlaSilevet aynen öyle oldu ama biz birde işin içinde olduğumuz için bize daha zor.bu konuda sanırım güven çok önemli.Anneye bir öğretmen cocugunu emanet edecek güveni vermeli diye düşünüyorum ilk şart bu sonrasında da tabııkı egıtımınıde sorguluyor ınsan...
YanıtlaSilanne olunca durum değişebiliyor ama çocuğunuz için en iyi kararı verdiğinizin farkında olmanız çok güzel
YanıtlaSilmeslektaş olmamız hasebiyle, acaba bende böylemi olacağım diye düşünmüyor değilim...
sevgiler..
:))
anne gibi yar olmaz kimse bana derim hep... Ne kadar buyusem de yine annemin ufak kiziyimmis gibi gelir... Hayirli bir egitim yili diliyorum... Keceden yaptigin kuslarin birtanesini de kizinin cantasina ekleyebilirsin belki :)) Sevgiler medinem
YanıtlaSilmedinem kuşları inş bir ara buraya eklerim.Esma kesin bizim sonumuz böyle değişmez bence...teşekkürler
YanıtlaSil